از منظر روانشناسی وجودی، ما در سه لایه هستی داریم. این سه لایه Umwelt, Mitwelt, Eigenwelt نام دارند (می، ۱۹۵۸؛ باس، ۱۹۶۳؛ بیزوانگر، ۱۹۶۳). لایه اول که Umwelt نام دارد به وجود-در-طبیعت ترجمه می شود. لایه دوم که Mitwelt نام دارد به وجود-با-دیگران بر می گردد و لایه سوم که Eigenwelt باشد به معنای وجود-با-خود است.
یکی از پدیده های مهم و نیازمند توجه در فانون گذاری ها و ملاحصات سلامتی، ریسک ناشی از تنهایی و عواقبی است که چنین حالتی برای هر فرد ممکن است ایجاد کند. مرگ در تنهایی و تنها مردن ممکن است یکی از رایج ترین پدیده های دوره کرونا باشد.
روانکاو خوب و انتخاب مناسب متخصص یکی از موضوعاتی که برای طی کردن مسیر روان درمانی اهمیت دارد. انتخاب یک روانکاو فقط محدود به میزان دانش حرفه‌ای بودن یک شخص نیست. روش درمانی یک روانکاو هم می‌تواند اهمیت داشته باشد.
اروین یالوم یکبار نوشته است: «افسردگی بهای نگاه کردنِ ژرف و رو راست به زندگی است»، و حالا در کتابِ «مساله مرگ و زندگی»، ما با این واقعیت مواجه هستیم که: «سوگ، بهای جرات دوست داشتن است». موضوع کتاب به بیماری مریلین یالوم باز می‌گردد و تجربه سوگوار شدن اروین یالوم بواسطه از دست دادن همسرش.
دستِ آخر، اگر شما خودتان را دوست دارید به این معنی است که شما و آنکه دوست اش دارید یک نفر هستید، پس در نتیجه آنکه عشق می‌ورزد و آنکه عشق را دریافت می‌کند، یک نفر است. پس این آنچه رخ می‌دهد تجربه‌ی عشق و دوست داشتن است و نه چیزی بیش و کم. پس پیوندجویی با خود، می‌تواند از زاویه هایی مشابه پیوندجویی با دیگری باشد. دوست داشتن خود می‌تواند شبیه به دوست داشتن دیگری باشد. در این بین آنچه ظاهر می‌شود تجربه‌ی عشق است، خواه در مواجهه با خود، و خواه در مواجهه با دیگری و آن چه همانند کیمیایی شما را دگرگون می‌کند نیز همان عشق است. در پاسخ به تنهایی و چیستی و چگونگیِ تنهایی در شرایط بیماری همه‌گیر کرونا ما با این واقعیت مواجه می‌شویم که از یک زاویه‌ی خاص شاید فرقی بین شرایط کرونایی و غیر کرونایی نیست. هر یک از ما تنها هستیم. هر یک از ما نوعی تنهایی وجودی را تجربه میکنیم که فلاسفه از آن با عناوینی چون: تنهایی اگزیستانسیال، از خود بیگانگی، بیگانگی با طبیعت و طبیعت وجود خود یاد می‌کنند.
احتمالا همه‌ی ما نسبت به اینکه افسردگی چیست، شناخت داریم. افسردگی حالتی روان‌شناختی است که با یک جست و جوی ساده می توانید ویژگی های مربوط به آن را در اینترنت پیدا کنید. کاهش سطح انرژی روانی، احساس خستگی و بی انگیزگی، فکر کردن به گذشته و «چرا اندیشی»، دشواری در برقراری ارتباط با دیگران و انجام دادن کارهای روزمره، همه و همه از نشانه های افسردگی هستند. چرا اندیشی به آن ویژگی از افسردگی گفته می شود که برای نمونه، اول صبح یا به احتمال زیاد میانه ی روز که یک فرد مبتلا به افسردگی از خواب بیدار می شود برایش رخ می دهد.
مسیر مثبت و منفی در شناخت خود به معنای آن است که از میان محتویات لحظه‌ی حال، ما انتخاب میکنیم که بر روی چه بخشی از آن بیش از سایر بخش ها متمرکز شویم. برای نمونه، جمله‌ی زیر را در نظر بگیرید: «وقتی که به من گفت دیگر می خواهد مرا ترک کند، خیلی آشفته شدم. یاد سه سال پیش افتادم، درست وقتی که دوست سابقم می خواست مرا ترک کند. با وجود اینکه حسابی از دوباره تنها شدن می ترسیدم، می دانستم که یک جای کار ایراد دارد و هر چه هست و هر قدر هم دلم بخواهد به آن بی توجه باشم و انکارش کنم و یا از آن بترسم، تصمیم گرفتم که یک نگاه اساسی به خودم بکنم».
