اختلال شخصیت مرزی چیست؟

اختلال شخصیت مرزی عمدتا با استفاده از روان درمانی درمان می شود، اما ممکن است دارو نیز اضافه شود. اگر امنیت شما در معرض خطر باشد، ممکن است پزشک شما بستری را نیز توصیه کند.
درمان می تواند به شما در یادگیری مهارت های مدیریت و کنار آمدن با شرایط خود کمک کند. همچنین لازم است که فرد برای سایر اختلالات بهداشت روان که اغلب همراه با اختلال شخصیت مرزی مانند افسردگی یا سو مصرف مواد رخ می دهد، تحت درمان قرار گیرد. با درمان می توانید احساس بهتری نسبت به خود داشته باشید و زندگی پایدارتر و با ارزشی داشته باشید.

شرح روان درمانی

روان درمانی – که گفتگوی درمانی نیز نامیده می شود – یک رویکرد اساسی درمانی برای اختلال شخصیت مرزی است. درمانگر شما ممکن است نوع درمان را متناسب با نیازهای شما سازگار کند. اهداف روان درمانی کمک به شما است:

توانایی فعلی خود را برای عملکرد متمرکز کنید
یاد بگیرید که احساساتی را که ایجاد ناراحتی می کنند، مدیریت کنید
با کمک به مشاهده احساسات، به جای اینکه بر اساس آنها عمل کنید، از تکانه خود کم کنید
با آگاهی از احساسات خود و دیگران، روی بهبود روابط کار کنید
درباره اختلال شخصیت مرزی بیاموزید
انواع روان درمانی که موثر شناخته شده اند عبارتند از:

رفتار درمانی دیالکتیکی (DBT)

 شامل درمان گروهی و فردی است که به طور خاص برای درمان اختلال شخصیت مرزی طراحی شده است. DBT از روشی مبتنی بر مهارت برای آموزش نحوه مدیریت احساسات، تحمل پریشانی و بهبود روابط استفاده می کند.

درمان متمرکز بر طرحواره

 درمان متمرکز بر طرحواره می تواند به صورت جداگانه یا به صورت گروهی انجام شود. این می تواند به شما کمک کند نیازهای برآورده نشده ای را که منجر به الگوی زندگی منفی شده است، شناسایی کنید. که ممکن است در برخی از موارد برای بقا مفید باشد، اما به عنوان یک بزرگسال در بسیاری از زمینه های زندگی شما آسیب زا است. این روش درمانی به شما کمک می کند تا نیازهای خود را به روشی سالم برآورده کرده و الگوهای مثبت زندگی را ارتقا دهید.

درمان مبتنی بر ذهنیت (MBT)

 نوعی درمان گفتاری است که به شما کمک می کند هر لحظه افکار و احساسات خود را شناسایی کرده و چشم انداز دیگری از وضعیت ایجاد کنید. MBT به اندیشه کردن و تامل قبل از واکنش نشان دادن تاکید دارد.

آموزش سیستمی برای پیش بینی احساسی و حل مسئله (STEPPS) 

یک درمان 20 هفته ای است که شامل کار در گروه هایی است که اعضای خانواده، مراقبان، دوستان یا افراد قابل توجه دیگری را برای درمان درگیر می کند. از STEPPS علاوه بر انواع دیگر روان درمانی استفاده می شود.

روان درمانی متمرکز بر انتقال (TFP)

 که روان درمانی روان پویایی نیز نامیده می شود به شما کمک می کند تا از طریق ایجاد رابطه بین شما و درمانگر، احساسات و مشکلات بین فردی خود را درک کنید. سپس این بینش ها را در موقعیت های جاری به کار می گیرید.

مدیریت روانپزشکی خوب

 این روش درمانی به مدیریت مورد تکیه بر درمان براساس انتظارات کار یا مشارکت در مدرسه متکی است. این کار با در نظر گرفتن زمینه بین فردی احساسات، و تحمل احساسات در لحظات دشوار احساسی است. ممکن است داروها، گروه ها، آموزش خانواده و درمان فردی را با هم ادغام کند.

اگرچه هیچ دارویی به طور خاص برای درمان اختلال شخصیت مرزی توسط سازمان غذا و دارو تأیید نشده است، داروهای خاص ممکن است به علائم یا مشکلات همزمان مانند افسردگی، تکانشگری، پرخاشگری یا اضطراب کمک کنند. داروها ممکن است شامل داروهای ضد افسردگی، ضد روان پریشی یا داروهای تثبیت کننده خلق و خو باشند.

در بعضی مواقع، ممکن است به درمان قوی تر در یک بیمارستان روانپزشکی یا کلینیک نیاز داشته باشید. بستری شدن در بیمارستان همچنین می تواند شما را از آسیب به خود مصون نگه دارد یا به افکار یا رفتارهای خودکشی بپردازد.