شروع روانکاوی: وقت مناسب برای شروع مشاوره و درمان روانکاوی

بسیاری از درمانگران می دانند که برای برخی از بیماران هنوز وقتِ شروع روانکاوی و حل شدن مشکلات شان نرسیده است. پس آنها به مرحله شروع روانکاوی نمی‌رسند. این تعبیری نیست که یک درمانگر به خودش بگوید تا ناکامی‌اش در درمان کردن برخی از بیماران را کنار بزند. بلکه این نگاه ناشی از واقع بینی، تجربه و مشاهده کردنِ بیماران مختلف است. که طی سالیان به او مراجعه کرده اند و جویای درمان شده اند. حال پرسشی که این نوشتار سعی میکند به آن پاسخ دهد آن است که: چه موقعی بهتر است برای شروع روانکاوی اقدام کنید؟ پیش از آنکه به پاسخ این پرسش بپردازیم، لازم است به تفاوت میان «مشاوره» و «روان درمانی» اشاره کنیم.

تفاوت مشاوره و روانکاوی

به طور عرفی، مشاوره به نوعی از جلسات روانشناسی گفته می شود که در آن بیمار با یک مشکل بخصوص مراجعه می کند. مشکلی که درک روشنی نسبت به آن دارد. همچنین، بیمار ممکن است یک یا چند راه حل برای درمان مشکل اش نیز داشته باشد. و حال نیازمند «مشورت گرفتن» از یک «مشاور» است. در زندگی بسیاری از افراد می توانند نقش مشاور را به خود بگیرند. در واقع هر کسی نظری دارد و به همین دلیل، می توان با او مشاوره کرد و از او مشورت گرفت.

آیا هر کسی که به روانشناس مراجعه می کند، بیمار است؟

وقتی که شما به یک مشاور مراجعه می کند، شما بیمار نیستید. یعنی زندگی تان یا بخشی از زندگی تان، رضایت تان از زندگی، کیفیت زندگی تان، به دلیل وجود یک اختلال مشخص دچار اشکال و صدمه نشده است. اما وقتی که شما برای روانکاوی مراجعه می کنید، ممکن است حتی نسبت به اینکه «مشکل واقعا چیست» درک روشنی نداشته باشید. و اساسا دلیلی که به یک درمانگر مراجعه می کنید و یا بخشی از دلیل تان این است که بیابید «مشکل چیست»؟

به مشاور مراجعه کنید یا روانکاو؟

با این مقدمه، اگر شما گمان می کنید که برای مشکل یا بیماری ای که حداقل بخشی از زندگی تان را مختل کرده می توانید به یک مشاور مراجعه کنید. تا او مشکل شما را حل کند. شما احتمالا در دسته ی آن کسانی قرار میگیرید که آمادگی لازم را برای شروع روانکاوی ندارید. حال ممکن است با مراجعه به یک روانشناس، درک و دیدگاه روشنی نسبت به اینکه چه اقدام هایی و انتظاراتی واقع بینانه هستند پیدا کنید.

و اتفاقا مناسب انجام روانکاوی بشوید. اما در صورتی که نگاه غالب درون شما این است که نیاز به یک مشاور دارید. و مشکل تان چیزی فراتر از سبک و سنگین کردن چند گزینه برای حل یک چالش و یا آموختن یک مهارت تازه است. مشاوره مناسب شما نخواهد بود و شما نیاز به یک رواندرمانگر و شروع روانکاوی دارید.

اثربخشی و اهمیت روانکاوی

روانکاوی برای کسانی که از قبل تکلیف خودشان را با برخی از موضوعات مشخص کرده‌اند، اثربخش‌تر خواهد بود. در ادامه به برخی از این موارد به طور مختصر می‌پردازیم. با توجه به اینکه روانکاوی عموما تحت پوشش بیمه قرار ندارد. چالش اولیه برای بسیاری از بیماران هزینه های درمان است. در واقع جلسات روانکاوی حداقل هفته‌ای یکبار و به طور متوسط هر هفته به میزان یک ساعت و به مدت حداقل شش ماه تا یکسال انجام خواهند شد.

اهمیت شما به روانکاوی برای شروع روانکاوی مهم است

در زمینه ای که شاید در نگاه اول بی ربط و یا دور به نظر بیاید. میزان اهمیتی که شما به درمان شدن خودتان می‌دهید حتی از موارد مالی نیز می‌تواند مهم‌تر و تعیین کننده‌تر باشد. بسیاری از بیماران آموخته اند که به خودشان اهمیت ندهند. و گاهی و حتی واقعیت آن است که در اغلب موارد، به دلیل همین آموخته‌ی آسیب زا از سرمایه گذاری کردن بر روی خودشان به دلایل متعدد اجتناب می کنند.

اساس مشکل از نظر یک روانشناس

در عمل، یک رواندرمانگر می داند که بخشی از مشکل بیمار این است که «به خودش اهمیت نمی دهد». و «او اولویت اول زندگی خودش نیست». و همین امر در مقیاس های ریز و درشت سبب تداوم و حتی شکل گیری بیماری‌اش می‌شود. بسیاری از بیماران برای سفر، خرید لباس، خرید لوازم غیر ضروری منزل و چیزهای دیگر هزینه می‌کنند. اما وقتی که کار به درمان کردن خودشان می‌رسد، چنین هزینه هایی را غیر ضروری یا زیاد می دانند.

بر روی خودت سرمایه گذاری کن

کم نیستند تعداد کسانی که مقدار قابل توجه و بیش از کافی سرمایه دارند. حتی در سطح یک انگشتر اما از فروختنِ آن و هزینه کردن اش برای دندان های خراب شده شان خودداری می کنند. به همین ترتیب، شخصی ممکن است به طور واقع بینانه توانایی هزینه کردن و سرمایه گذاری کردن بر روی خودش را داشته باشد. اما از جایی که هرگز یادنگرفته سلامتی خودش بایست در درجه اول زندگی اش باشد. از انجام چنین کاری خودداری میکند. در واقع، می‌توان گفت استطاعت مالی در درجه اول تعیین کنندگی نیست، و مهمتر روحیه‌ی افراد و شیوه برخوردشان با خودشان است.

وقتی که شما برای روانکاوی مراجعه می کنید، ممکن است حتی نسبت به اینکه «مشکل واقعا چیست» درک روشنی نداشته باشید و اساسا دلیلی که به یک درمانگر مراجعه می کنید و یا بخشی از دلیل تان این است که بیابید «مشکل چیست»؟

اراده‌ی کافی برای شروع روانکاوی

موضوع دیگر در کنار سنجیدن میزان ارزشی که شما به روانکاوی و بررسی و درمان بیماری می دهید، موضوع زمان جلسات روانکاوی است. بهترین زمان برای مراجعه کردن به یک روان درمانگر و شروع روانکاوی زمانی است که شما از اراده‌ی کافی و لازم برای مواجه شدن با زمینه‌ی های ایجاد بیماری برخوردار هستید. شاید کسی بپرسد که از کجا می توان تشخیص داد که زمینه های ایجاد کننده‌ی بیماری چه چیزهایی هستند.

و باید برای مواجهه با چه فاکتورها و پدیده هایی آماده بود؟ پاسخ به این سوال ساده تر از چیزی است که ممکن است تصور بشود. از خودتان بپرسید: «آیا می خواهید با هر چه که هست، هر احساسی، هر فکری، هر خاطره ای، مواجه شوید. و یکبار برای همیشه تا ته موضوع را دربیاورید و حل اش کنید»؟

آمادگی مواجهه با هر نوع فکر و احساسی

وقتی که می گوییم «هر» یعنی آنکه فارغ از اینکه با چه چیزی ممکن است مواجه شوید. شما این اراده را در خودتان می بینید که با کمک یک متخصص و فرد حرفه ای، برای شروع روانکاوی اقدام کنید. شما آماده‌اید تا قدم در راهی بگذارید که نیازمند فعال بودنِ اراده‌ی شما برای غلبه بر چالش های راه است. همین که شما عزم خودتان را می سنجید. و می بینید که «میخواهید» به مشکل غلبه کنید. و آن را حل کنید. یعنی اینکه شما اکنون در بهترین زمان ممکن برای مراجعه به یک درمانگر و شروع روانکاوی قرار دارید.

جمع بندی شروع روانکاوی

برای جمع بندی می توان اینگونه گفت که: داشتن درک مناسب نسبت به زمان بر بودن انجام یک روانکاوی واقعی، اثربخش و ماندگار. داشتن درک روشن نسبت به ارزشِ خود و سلامتی خود. و همچنین فعال بودنِ اراده برای مواجهه به مشکلات و چالش ها، مهم ترین فاکتورها هستند. فاکتورهایی که چنانچه شما آنها را در خودتان می بینید. می توانند نشانه ای از اینکه اکنون زمان مناسبی برای مراجعه کردن به یک درمانگر برای شماست، باشند.