روانکاو خوب و انتخاب مناسب متخصص یکی از موضوعاتی که برای طی کردن مسیر روان درمانی اهمیت دارد. انتخاب یک روانکاو فقط محدود به میزان دانش حرفه‌ای بودن یک شخص نیست. روش درمانی یک روانکاو هم می‌تواند اهمیت داشته باشد.
وابستگی یک صفت است، می‌تواند یکی از ویژگی هایی باشد که خیلی از ما آن را دارا هستیم. ما به بسیاری از افراد و چیزها وابسته هستیم. همینطور، هر فردی به بسیاری از افراد و چیزها دلبسته است. وابستگی خصلتی طبیعی است، اما اگر نشانه های بخصوصی همراه با آن باشد، ممکن است خبر از مشکلی روان‌شناختی و یا حتی اختلال شخصیت بدهد.
برای نمونه، اکثر کسانی که در زمینه‌ی روانشناسی کار می‌کنند و تحصیلاتی در این رشته دارند، از داشتن یک نگاه انتقادی به نظریات برجسته‌ی روانشناسی ناتوان هستند. نگاه انتقادی اساسا به چه معنی است؟ نگاه انتقادی یعنی توانایی تحلیل و بررسی کردن یک موضوع فارغ از سو گیری در این نوشتار قصد دارم قدری در رابطه با روانکاوی بنویسم. از ظهور روانکاوی و یا علم روانکاوی چیزی نزدیک به یک قرن می‌گذرد، اما متاسفانه ما هنوز موضع روشنی نسبت به این نگاه نداریم.
فروید در ابتدای کار روانکاوی با استفاده از هیپنوتیزم تلاش می‌کرد تا بفهمد چه چیزی سبب ایجاد روان‌نژندی در بیمارانش شده است؟ او می‌کوشید با استفاده از خواب مصنوعی به بیمارانش برای به خاطرآوردن وقایع آسیبزا کمک کند. و نوعی رابطه‌ی علت و معلولی بین واقعه‌ی آسیبزا روان‌نژندیِ ایجاد شده دست یابند.
برای یونگ، مفهوم سایه چیزی متفاوت از هشیاری دو جایگاهیِ اوتو رنک است. از نظر یونگ سایه هر آن چیزی است که شما وجودش را در خودتان نمی پذیرید. هر صفتی که ما در دیگران می بینیم و از آن احساس بیزاری میکنیم تشکیل سایه ما را می‌دهد. کار با سایه یکی از اصلی‌ترین ملزوماتِ فرایندِ فردیت است.
چگونه می توانم از یک رابطه‌ای که تمام شده است، گذر کنم؟ گذشته را رها کن، خودت را ببخش، خاطراتت را دور بریز، هدایا و اشیایی که یادآوری او را می کنند از جلوی دستت دور کن، دیگر به او فکر نکن
احتمالا همه‌ی ما نسبت به اینکه افسردگی چیست، شناخت داریم. افسردگی حالتی روان‌شناختی است که با یک جست و جوی ساده می توانید ویژگی های مربوط به آن را در اینترنت پیدا کنید. کاهش سطح انرژی روانی، احساس خستگی و بی انگیزگی، فکر کردن به گذشته و «چرا اندیشی»، دشواری در برقراری ارتباط با دیگران و انجام دادن کارهای روزمره، همه و همه از نشانه های افسردگی هستند. چرا اندیشی به آن ویژگی از افسردگی گفته می شود که برای نمونه، اول صبح یا به احتمال زیاد میانه ی روز که یک فرد مبتلا به افسردگی از خواب بیدار می شود برایش رخ می دهد.
مسیر مثبت و منفی در شناخت خود به معنای آن است که از میان محتویات لحظه‌ی حال، ما انتخاب میکنیم که بر روی چه بخشی از آن بیش از سایر بخش ها متمرکز شویم. برای نمونه، جمله‌ی زیر را در نظر بگیرید: «وقتی که به من گفت دیگر می خواهد مرا ترک کند، خیلی آشفته شدم. یاد سه سال پیش افتادم، درست وقتی که دوست سابقم می خواست مرا ترک کند. با وجود اینکه حسابی از دوباره تنها شدن می ترسیدم، می دانستم که یک جای کار ایراد دارد و هر چه هست و هر قدر هم دلم بخواهد به آن بی توجه باشم و انکارش کنم و یا از آن بترسم، تصمیم گرفتم که یک نگاه اساسی به خودم بکنم».
یکی از سوالاتی که بسیاری از افراد از خود و درمانگرشان می پرسند این است که: «چرا درگیر روابطی می شوم که بسیار تکراری است؟» آنچه که برخی به آن پی می‌برند و بسیاری دیگر همچنان نمی‌توانند آن را کشف کنند…
