کارل گوستاو یونگ

نقاب شخصیت از منظر کارل یونگ، به شخصیت های کاذبی که هر یک از ما ممکن است داشته باشیم اشاره دارد. نقاب شخصیت یا پرسونا، ابزاری بود که دوران باستان به هنگام نمایش تئاتر بر چهره می زدند. شخصیت هایی که می بایست به صورت نمایشی بر روی صحنه می رفتند، هر یک دارای یک نقاب بودند که آن را جلوی صورت خود قرار می دادند.