تنهایی و تنها در شرایط کرونا

دستِ آخر، اگر شما خودتان را دوست دارید به این معنی است که شما و آنکه دوست اش دارید یک نفر هستید، پس در نتیجه آنکه عشق می‌ورزد و آنکه عشق را دریافت می‌کند، یک نفر است. پس این آنچه رخ می‌دهد تجربه‌ی عشق و دوست داشتن است و نه چیزی بیش و کم. پس پیوندجویی با خود، می‌تواند از زاویه هایی مشابه پیوندجویی با دیگری باشد. دوست داشتن خود می‌تواند شبیه به دوست داشتن دیگری باشد. در این بین آنچه ظاهر می‌شود تجربه‌ی عشق است، خواه در مواجهه با خود، و خواه در مواجهه با دیگری و آن چه همانند کیمیایی شما را دگرگون می‌کند نیز همان عشق است. در پاسخ به تنهایی و چیستی و چگونگیِ تنهایی در شرایط بیماری همه‌گیر کرونا ما با این واقعیت مواجه می‌شویم که از یک زاویه‌ی خاص شاید فرقی بین شرایط کرونایی و غیر کرونایی نیست. هر یک از ما تنها هستیم. هر یک از ما نوعی تنهایی وجودی را تجربه می‌کنیم که فلاسفه از آن با عناوینی چون: تنهایی اگزیستانسیال، از خود بیگانگی، بیگانگی با طبیعت و طبیعت وجود خود یاد می‌کنند.